8- خصوصیات مورد نیاز راوی

دورن مایه های اخلاقی:

· راوی باید همواره در شرایط عادی گشاده­رو و چهره او همراه با لبخند باشد.

· رفتار راوی نسبت به زائران کربلای ایران باید بسیار متواضعانه بوده و در برخورداری از امکانات اردویی اعم از غذا خوردن، سوارشدن بر وسائل نقلیه و استقرار در محل اسکان و... همیشه دیگران را بر خود مقدم بدارد. تواضع، نداشتن غرور و خود ­بزرگ­بینی و عدم تحمیل خود بر‌دیگران از رموز موفقیت راویان است.

· راوی حتی­الامکان (با رعایت شئونات) در برخی از امور اجرایی اردو مانند توزیع غذا، جمع­کردن سفره و یا امور اینگونه مشارکت نماید و در همه حال با اعضای کاروان صمیمی و دوستانه رفتار کند.

· خود را کاملاً معرفی نماید و با اعضای کاروان نیز آشنا شود. (مربوط به کاروان آقایان)

· راوی باید حقایق و معارف را کامل و بدون کاستی و یا افزودنی ارائه کند و به عبارتی زلال معارف را همانطور زلال، به تشنه­های معرفت برساند.

· محبّت، توجه و وقت­گذاری راوی نسبت به اعضای کاروان باید به‌طور یکسان و یکنواخت باشد و با افراد خاص به طوری که دیگران احساس تبعیض نمایند، نشست و برخاست نداشته باشد.

· راوی در هیچ شرایطی نباید از سؤال یا رفتار و یا برخوردی از سوی زائران یا مخاطبین بر­افروخته شود و کنترل خود را از دست بدهد و لازم است وقار و متانت خود را در هر حال حفظ نماید.

· راوی محترم باید از ورود به بحث­های اختلاف­انگیز سیاسی، جناحی و عقیدتی که منجر به خنثی شدن پیام دفاع مقدس و آثار مثبت بازدید از مناطق جنگی می­شود اجتناب نماید.

· راوی باید در طرح مسائل دفاع مقدس بر نقش کلیه اقشار مردمی، رده­ها، یگان­ها و ارگان­های کشوری و لشگری در جنگ، اعم از سپاه پاسداران، ارتش، بسیج مردمی، هلال احمر، جهاد سازندگی، وزارت امور‌خارجه، بنیاد شهید، جامعه پزشکان و پرستاران و... تأکید نموده و از تخطئه هر یک از اصناف جامعه و نهادها و ارکان نظام به شدت پرهیز نماید.

· راوی باید ارتباط علمی، منطقی و عاطفی درستی بین مبانی دین (اسلام، تشیع و حماسه عاشورا) با دفاع مقدس برقرار نماید و بدین منظور از سرچشمۀ لایزال آیات و روایات مرتبط و متناسب با موضوع استفاده نماید.

· اگر راوی پاسخ سؤالی را نمی­داند، بایستی از پراکنده­گویی و پاسخ‌سازی اجتناب نموده و پاسخ را به زمانی دیگر محول کند و یا اینکه با صراحت بگوید که پاسخ سؤال را نمی­دانم.

· راوی عزیز باید مستند و متقن سخن گفته و حقایق را در اندازه واقعی آن یعنی بدون افراط و تفریط و یا بزرگ­نمایی و کوچک­نمایی و به‌طور کلی بدون هرگونه تحریف و بدعت ارائه نماید.

راوی نباید حتی یک روز از جنگ را زیر سؤال ببرد و یا اینکه از یک روز آن ابراز ندامت کند؛ چرا که ما به تکلیف خود عمل کرده­ایم. همانطور که حضرت امام(ره) فرمودند: «ما در جنگ برای یک لحظه هم نادم و پشیمان از عملکرد خود نیستیم»[1].

راوی باید با مجاهدت و تلاش خستگی­ناپذیر از تمام فرصت­های موجود در اردو استفاده کرده و در پایان از تمامی همراهانش طلب حلالیّت نموده و به‌گرمی با آنان خداحافظی کند.[2]

درون مایه های علمی:

به منظور اجرای بهتر و مؤثر تر روایتگری و ادای دین نسبت به ساحت مقدس شهیدان، برخی مقدمات و دورن مایه های علمی مورد نیاز راوی است. از جمله:

· شناخت فرهنگ اسلام و اهل­بیت(ع)

· شناخت فرهنگ تشیّع، جهاد و شهادت.

· شناخت فرهنگ حاکم بر کفر و استکبار جهانی.

· شناخت فرهنگ انقلابی و کفر ستیزی.

· شناخت فرهنگ دفاع مقدس.

· شناخت عملیات‌ها و کارکردهای مدافعین اسلام.

· شناخت نمادهای برخواسته از دفاع مقدس.

· شناخت کاروان­ها و زائرین عازم به سرزمین­های دفاع‌مقدس.(مخاطب­شناسی)

· و...[3]

تسلط بر اصول و روش های تبلیغ و روایتگری:

اصول، روش ها و مهارت هایی که راوی را در امر تبلیغ پیام شهیدان یاری می کند، مختصراً به شرح زیر است:

· روش های روایتگری.

· اقسام و سبک های مختلف روایتگری.

· مخاطب شناسی

· سلیقه و دقت در انتخاب محتوا

· شناخت و شکار فرصت های روایتگری.[4]

كاربر ثبت كننده:ravayat